کودکان و قصه گویی

لذت شنیدن قصه ها و مطالب خوب، کم تر از لذت خواندن آن ها نیست! این مسئله به ویژه برای کودکان پیش دبستانی از اهمیتی ویژه برخوردار است. زیرا قصه خوانی برای آنان، زمینه های علاقه مند شدن آن ها به کتاب خوانی را فراهم می سازد.

به همین سبب، در این جا نگاهی گذرا بر اهمیت و فایده های خواندن کتاب به ویژه پیش از خواب، برای کودکان داریم:

- خواندن قصه و حکایت از روی کتاب برای کودکان، آنان را از همان دوران کودکی به خواندن کتاب ترغیب می کند.
- خواندن کتاب با صدای بلند برای بچه ها، زمینه های موفقیت بیش تر آنان را در مدرسه ایجاد می کند.
- این کار، کم کم کودکان را برمی انگیزاند که خودشان کتاب بخوانند.
- کتاب خوانی، پایه های دانش و آگاهی را از کودکی برای بچه ها بنیان می گذارد.
- خواندن کتاب با صدای بلند، اعتماد به نفس را در وجود کودکان پرورش داده و به آنان جرات و توان ابراز وجود و طرح نظرات خویش را می دهد.
- این کار، به رشد و تصحیح قدرت گویایی بچه ها مدد می رساند.
- گوش دادن و لب خوانی کودک به هنگام قصه گویی بزرگسالان برای آنان، سبب می شود که آن ها تنهایی وگوشه گیری را فراموش کرده و دقت بیشتری پیدا کنند.
- قصه ها، جنبه های تخیلی و مهارتی اندیشه و رفتار کودکان را تقویت می کنند.
- کتاب خوانی برای بچه ها، تمرینی برای کسب مهارت های اجتماعی، تعامل و گفت وگو با دیگران و نیز تمرین و تجربه ای برای خوب گوش دادن به شمار می رود.
- قصه خوانی، گنجینه های واژگانی کودکان را پربار کرده و آنان را برای خواندن و نوشتن بهتر آماده می سازد.
- گوش دادن به قصه برای کودک تمرینی برای گفت وگو و احترام گذاشتن به دیگران نیز تلقی می شود.
- هرگاه به هنگام قصه خوانی و قصه گویی، بدون تکیه بر قصه کتاب، کودک را به مشارکت در ادامه دادن به قصه ترغیب کنیم، تعبیرها، اشاره ها، شخصیت پردازی ها و استفاده از واژه هایی که او برای بیان مقصود خود برمی گزیند، سبب تقویت تخیل و نیروی ابتکار در وجود کودک می شود.

- فضای ایجاد شده به هنگام قصه خوانی، حس امنیت، دوستی و لذت دانستن و فهمیدن را در کودک به وجود آورده یا تقویت می کند.
البته باید توجه داشت که گزینش قصه خوب و مناسب با توجه به سن کودکان هم از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
برای بچه های پیش دبستانی، قصه های کوتاهی درباره حیوانات و کودکان و یا قصه های فکاهی و خنده دار، مناسب است.
کودکان شش تا ده ساله معمولاً به افسانه ها و شخصیت های عجیب و غریب یا متفاوت و غیرمعمول، علاقه نشان می دهند.
کودکان ده تا دوازده ساله هم قصه های واقعی و قصه هایی را که دارای شخصیت های مثبت و برجسته و پویا هستند دوست می دارند.
برای بچه های بزرگ تر می توان قصه های دنباله دار را در نشست های گوناگون بیان کرد، اما برای کوچک ترها حتماً باید از قصه های کوتاه بهره گرفت تا خسته نشوند و به خوبی بتوانند پیام قصه را دریابند.
بنابراین ضرورت و اهمیت دارد که پدران، مادران و مربیان کودکان برای علاقه مند کردن آنان به مطالعه و نیز به منظور رشد و پرورش فکری و تقویت مهارت های زندگی، قصه گویی و کتاب خوانی برای بچه ها را یکی از اولویت های کاری خود بدانند و از این امکان آسان و در عین حال با اهمیت، بیشتر بهره بگیرند.