مانيماني، تا این لحظه: 18 سال و 6 ماه و 16 روز سن داره

ترنم یک عشق ابدی

داستانهاي من و بابام قسمت هشتاد و چهارم(هديه خرگوش)

پدر یک خرگوش برایم نقاشی کرده بود. خرگوش سبدی پر از شکلات و شیرینی به دوش داشت. پدر نقاشی را به دیوار اتاقم کوبید و گفت: ... ببین آقا خرگوشه برات چه آورده است. یک سبد پر از شکلات و شیرینی !. حرف پدر تمام نشده به یاد شکلات و شیرینی افتادم. فکری کردم. منتظر ماندم تا پدر برود. پدر رفت، چکش را روی میز جا گذاشت. چکش را برداشتم. رفتم سراغ قلک پول هایم. قلک را شکستم، پول ها را برداشتم. از مغازه شیرینی فروشی نزدیک خانه مان شکلات و شیرینی خریدم. شکلات ها و شیرینی ها را توی اتاقم بردم. پشت میزی که نزدیک نقاشی خرگوش سبد به دوش بود نشستم. شکلات ها و شیرینی ها را نخورده بودم که پدر سر رسید. چشمش به شکلات ها و شیرینی ها افتاد، گفت: این ها را از...
16 مرداد 1390

داستانهاي من و بابام قسمت هشتاد و سوم( بهترين فرصت)

خانه ما آتش گرفته بود. من و بابام داشتیم اسباب ها را توی حیاط می بردیم تا نسوزند. بابام اسباب های مرا می برد. من هم چیزهایی را که او دوست داشت توی حیاط می بردم. کیف مدرسه من از دست بابام افتاد و درش باز شد. چشمم به دفترهای دیکته و حسابم افتاد. یادم آمد که دو تا صفر بزرگ گرفته بود که هنوز بابام آنها را ندیده بود.! بابام دوید و رفت تا اسباب های دیگر با توی حیاط بیاورد. من هم دفترهای دیکته و حسابم را برداشتم و دویدم و آنها را از پنجره توی اتاق انداختم. این بهترین فرصت برای سوزاندن دفترهایی بود که دو تا صفر بزرگ توی آنها بود.! ...
16 مرداد 1390

داستانهاي من و بابام قسمت هشتاد و دوم(امضا با چشم بسته)

معلم سه تا جمع به ما داده بود . جواب هر سه جمع من غلط بود. معلم دفتر حسابم را نشانم داد، دعوایم کرد و گفت: این صفحه را باید ببری تا پدرت آن را ببیند و زیر آن را امضاء کند. وقتی که از مدرسه به خانه بر می گشتم، همه اش فکر می کردم که چطور دفتر حسابم را به بابام نشان بدهم! می دانستم که از دیدن آن اوقاتش خیلی تلخ خواهد شد. معلم سه تا جمع به ما داده بود . جواب هر سه جمع من غلط بود. معلم دفتر حسابم را نشانم داد، دعوایم کرد و گفت: این صفحه را باید ببری تا پدرت آن را ببیند و زیر آن را امضاء کند. وقتی که از مدرسه به خانه بر می گشتم، همه اش فکر می کردم که چطور دفتر حسابم را به بابام نشان بدهم! می دانستم که از دیدن آن اوقاتش خیلی ...
16 مرداد 1390

داستانهاي منو بابام قسمت هشتاد و يكم(باباي خوب من)

تابستان بود. مدرسه ها تعطيل بود. من و بابام به كنار دريا رفتيم. چند روز در آنجا مانديم. گردش و تفريخ خوبي داشتيم. گاهي هم بازي مي كرديم. يك روز صبح، بابام گفت: بازي امروز ما پرتاب سنگ است. هر يك از ما يك سنگ برمي دارد و آن را توري دريا مي اندازد. هر كدام از ما كه سنگش دورتر رفت، بازي را برده است. تابستان بود. مدرسه ها تعطيل بود. من و بابام به كنار دريا رفتيم. چند روز در آنجا مانديم. گردش و تفريخ خوبي داشتيم. گاهي هم بازي مي كرديم. يك روز صبح، بابام گفت: بازي امروز ما پرتاب سنگ است. هر يك از ما يك سنگ برمي دارد و آن را توري دريا مي اندازد. هر كدام از ما كه سنگش دورتر رفت، بازي را برده است. تا عصر بازي كرديم. دلم...
16 مرداد 1390

داستانهای من و بابام قسمت هشتادم (آشپزی بابام)

رفتم توي آشپزخانه و به بابام گفتم: باباجان، خيلي گرسنه هستم. ناهار چه داريم؟ بابام گفت: يك آش خيلي خوشمزه پخته ام. بابام آش را بتوي دو تا بشقاب گود كشيد و روي ميز گذاشت. خودش دو سه تا قاشق آش خورد. از صورتش پيدا بود از آشي كه پخته است خوشش نمي آيد. من هم همان طور به آش نگاه مي كردم و به آن لب نمي زدم. آش بوي دود مي داد. رنگش هم سياه شده بود. بابا مرا دعوا كرد كه چرا غذايم را نمي خورم. قاش را برداشتم، ولي هر چه كردم، ديدم كه از آن آش نمي توانم بخورم. بلند شدم و بشقاب آشم را جلو سگمان ريختم. بابام باز هم دعوايم كرد. ولي، وقتي كه ديد سگمان هم از آن آش بدش آمده است، آرام شد. آن وقت، خودش هم آش توي بشقابش را دور ريخت و گ...
12 مرداد 1390

داستانهای من و بابام قسمت هفتاد و نهم (خیمه شب بازی)

آن روز از دو تا از دوستانم دعوت كرده بودم كه از صبح به خانه ما بيايند تا با هم بازي كنيم. بابام، كه خيلي دلش مي خواست ما را سرگرم كند، گفت: بعد از ناهار، به حياط بياييد و خيمه شب بازي تماشا كنيد. بعد از ناهار به حياط رفتيم. بابام، در گوشه حياط، يك اتاقك خيمه شب بازي درست كرده بود. جلو آن هم دو تا نيمكت گذاشته بود. آن روز از دو تا از دوستانم دعوت كرده بودم كه از صبح به خانه ما بيايند تا با هم بازي كنيم. بابام، كه خيلي دلش مي خواست ما را سرگرم كند، گفت: بعد از ناهار، به حياط بياييد و خيمه شب بازي تماشا كنيد. بعد از ناهار به حياط رفتيم. بابام، در گوشه حياط، يك اتاقك خيمه شب بازي درست كرده بود. جلو آن هم دو تا نيمكت گذاشته ب...
12 مرداد 1390

داستانهای من و بابام قسمت هفتاد و هفتم(توپ من و سر بابام)

من و بابام داشتيم كنار خيابان توپ بازي مي كرديم. يك بار كه توپ را با پا زدم، توپ از وسط پاي بابام گذشت و افتاد توي يك چاله گود. بابام رفت توي چاله تا توپ را بيرون بياورد. من كنار چاله ايستاده بودم و منتظر بودم تا بابام توپ را بيرون بيندازد. ناگهان چشمم به توپ افتاد. از ذوقم لگد محكمي به توپ زدم. همان وقت بابام را ديدم كه با سر بادكرده، توپ در دست از چاله بيرون آمد. دلم خيلي سوخت. سر بابام را به جاي توپ گرفته بودم. از كار بدي كه كرده بودم خجالت مي كشيدم و هم براي بابام غصه مي خوردم. گريه ام گرفت، ولي بابام خنديد و مرا بغل كرد و به خانه برد. ...
12 مرداد 1390

داستانهای من و بابام قسمت هفتاد و هشتم( یک جای خالی)

عمه ام آمده بود پيش ما. آن روز غذاي خوشمزه اي پخته بود. ظهر بود و ناهار حاضر بود. عمه ام و بابام منتظر من بودند تا ناهار بخوريم. جاي من خالي بود. عمه ام بابام را دنبال من فرستاد. من داشتم كتاب مي خواندم كه بابام آمد و گفت: چرا نمي آيي ناهار بخوري؟ فوري كتاب را همان جا گذاشتم و رفتم تا ناهار بخورم. منتظر بابام بوديم. حالا جاي او خالي بود. هرچه نشستيم بابام نيامد. اين بار عمه ام مرا دنبال بابام فرستاد. رفتم و ديدم كه بابام ناهار را فراموش كرده است. همان طور، مثل من، روي زمين خوابيده بود و داشت كتاب مرا مي خواند. ...
12 مرداد 1390

داستانهای من و بابام قسمت هفتاد و ششم(تنبیه فراموش شده)

من و بابام داشتيم توي خيابان گردش مي كرديم. بابام برايم يك موز خريد. موز را خوردم و پوست آن را توي خيابان انداختم. بابام با مهرباني گفت: پسرجان، اين كار برد است. خيابان را كثيف مي كني! در همان وقت، آقايي داشت از پشت سر ما مي آمد، پايش را روي آن پوست موز گذاشت. ليز خورد و به زمين افتاد. من و بابام دلمان براي آن آقا سوخت. يك آدم بد ديگر هم، مثل من، پوست موزش را روي زمين انداخته بود. بابام هم پايش را روي آن پوست موز گذاشت. او هم ليز خورد و به زمين افتاد. بابام نگاهي به پوست موز انداخت و تازه فهميد كه پوست موز نه تنها خيابان را كثيف مي كند، بلكه سبب به زمين خوردن مردم هم مي شود. آن وقت، يادش افتاد كه بايد، همان وقت كه پوست موز را ب...
12 مرداد 1390